Ervaringen
Roos
Anderhalf jaar geleden is onze dochter veel te vroeg geboren en heeft ze 2 maanden in het ziekenhuis gelegen: een hele spannende start. Inmiddels gaat het heel goed met onze dochter. Ik had gehoopt dat dat genoeg troost zou zijn om het verdriet over haar moeilijke start te verzachten. Helaas was dat niet zo en bleef ik ermee worstelen. Daarom zocht ik hulp bij Petra voor een hersteltraject.
Roos
Anita
"Ik was bekend met EMDR, maar dit geboorte hersteltraject was iets anders. Een puzzelstukje die ik zelf niet had kunnen leggen."
Het verhaal van Anita over het geboorte hersteltraject. Het idee was dat ik er delen uit zou halen voor de website, maar ze vertelt zo mooi het proces wat ze doormaakte en wat het hersteltraject inhoudt, dat ik het volledig plaats.
Na de bevalling van ons tweede kindje zocht ik iemand die mij wilde helpen met de juiste draagzak en de wijze van dragen, een draagconsult.
Ik kwam uit bij Petra Bouma. We maakten een afspraak. Geen idee had ik van haar verdere werkzaamheden. Ik was gericht opzoek naar een consult voor het dragen van ons kindje.
Voorafgaand aan deze afspraak met Petra moest ik naar de fysio. Vanwege de enorme bekkeninstabiliteit. Ik had nog veel pijn. Het advies was dan ook dat ik beter niet kon gaan dragen. Wat deed dit advies pijn. Pijn in mijn hart.
Ik voelde zo’n enorme behoefte om mijn kindje dicht bij mij te dragen. En het was ook praktisch met de oudste. Zo had ik weer twee armen tot mijn beschikking.
Ik belde Petra op en Petra vertelde over het hersteltraject. Meteen ging mijn hart sneller kloppen en voelde ik dat dit een spoor was voor mij.
Als een film raasde de bevalling van onze oudste, de toch wat terugkerende angst tijdens de bevalling van ons tweede kindje, de buikpijnen (sinds het laatste trimester van de zwangerschap) van onze dochter door mijn hoofd. Mijn overbezorgdheid, de onrust rondom het weer opnieuw moeder zijn, alles kwam voorbij.
Kortom ook terugkerende patronen van mijn eerste zwangerschap en bevalling. Niet alles had overlap, maar wel een aantal. Mijn ego sprak ook tussendoor en zei mij dat ik nu zo’n mooie thuisbevalling had gehad. En dat klopt. Maar toch sprak mijn innerlijke wijsheid dat het anders kon. Ik was bekend met EMDR en vele andere prachtige therapieën voorafgaand aan mijn eerste zwangerschap. Dit geboorte hersteltraject was iets anders. Een puzzelstukje die ik zelf niet had kunnen leggen.
Alles goed willen doen, ons kindje dichtbij mij dragen, van slag wanneer hij huilde, alles keerde terug nu bij ons tweede kindje. Na de zwangerschap van ons eerste kindje heb ik EMDR gedaan. Maar niet wetende hoeveel er nog achter was gebleven. Al lezende blijkt ook dat EMDR niet afdoende is voor specifiek geboortetrauma. In mijn geval geboortetrauma en bevallingstrauma. Want wat was er veel gebeurd bij ons eerste kindje. De geboorte, waarbij ik geen inbreng had, in een kil ziekenhuisbed. Liggend op mijn rug, weeënopwekkers, vacuümpomp en zonder overleg een oxytocinespuit. Wat gek dat het na een zware zwangerschap met vroegtijdige weeën vanaf week 26 zo slecht met mij ging. Maar gelukkig bleef de intense liefde voor ons kindje als een gouden draad door ons leven gaan. Bijzonder hoe krachtig je dan bent als moeder.
En zoals ik eerder zei, ik had toch EMDR gedaan voor al dit trauma. Maar wanneer je er weer middenin zit weet je pas wat er nog achter is gebleven van het trauma. Het "rust” blijkbaar jarenlang in het onderbewustzijn. En besloot naar het bewustzijn te gaan tijdens mijn tweede zwangerschap.
Vanaf het moment dat ik Petra aan de lijn
had en zij vertelde over het traject, voelde ik dit is de weg die ik ga
bewandelen. Voor mijzelf en mijn gezin.
De afspraak was gemaakt, bij mij thuis. Wat ontzettend fijn dat Petra ook bij mij thuis wilde komen. Mijn pasgeboren zoontje in de box, heerlijk slapend.
Deze eerste sessie begon kort over wat er precies speelde op dat moment, terugkijkend naar de zwangerschap. Ik sloot mijn ogen en middels de gerichte vragen van Petra ging ik terug in de tijd. Terug naar de zwangerschap. Kort kijkend hoe het is gegaan. En daarna werd de daadwerkelijke film overlapt met de nieuwe film. Mijn film. De film die ik graag af had willen spelen. Ik voelde zoveel liefde, wijsheid en kracht bij mijzelf. Dit is wie ik werkelijk ben dacht ik. De pijn en onzekerheid van al het gebeurde tijdens de zwangerschap kon ik vervangen. Ik keek naar momenten en mensen die mij een fijn gevoel gaven, vanuit volle respect. Daarna ging ik met dat gevoel naar de mensen waarbij dat niet zo was geweest. En nam dat fijne gevoel daarin mee. Ik kon daardoor de situatie vanuit die kracht en liefde totaal anders gaan ervaren en in mijn verbeelding zien.
Dit alles resulteerde in een immense zekerheid, daadkracht, liefde en vooral zelfliefde diezelfde dag vooral. Die dag merkte ik dit meteen aan onze dochter toen ik haar van school haalde. Wat zitten we energetisch aan elkaar. Dat werd mij zo duidelijk. Gaat het goed met mij, dan gaat het goed met de kinderen.
Mijn intuïtie begon langzaam meer te spreken. Dit was nog vallen en opstaan de weken daarna. Minder goede dagen, weer wat betere dagen. Zo hobbelde dat door. Er was echt een proces van vallen en opstaan gaande. En dat was pittig met net een baby erbij. Maar wetende dit hoort er bij en Petra is er voor de nodige begeleiding. Petra was goed bereikbaar en kon met een paar woorden mij veel doen realiseren. Vooral de zin: "Wees lief voor jezelf” kwam goed binnen en hoe vaker ik het hoorde, hoe meer ik het ging voelen. Dit speelde ik als een affirmatie af iedere dag. En nog steeds.
Gedurende de weken daarna voelde ik dat de geboorte van ons eerste kindje mij nog dwars zat. Als "pijnlijke stekels” raasde het door mijn lijf af en toe. Dat wilde mij iets zeggen.
Petra en ik besloten een tweede sessie te doen. Soms is 1 sessie niet afdoende. En ik voelde dat heel sterk.
Ik besloot dit keer bij Petra thuis te komen. Mijn zoontje kon dan ook rustig zijn ritme volgen en werd ik daar niet door afgeleid.
Ik voelde mij erg welkom en er was een fijne sfeer. Ik voelde mij op mijn gemak. Dat maakte dat ik meteen in de verbeelding kon gaan, toen ik mijn ogen sloot.
We gingen terug naar mijn eigen geboorte. Dat was wat op dat moment sterk naar voren kwam in het voorgesprek. Ik heb gevoeld hoe mijn geboorte was en heb mijn geboorte "over gedaan”, het was een zeer liefdevolle verbeelding. Ik zag mijn ouders en ik heb de stemming, sfeer en hoe ik geboren werd geheel intuïtief invulling gegeven. De begeleidende vragen en woorden van Petra maakten dat ik dit geboorteproces over kon doen.
Ongelooflijk hoe je door de juiste vragen en het sluiten van de ogen iets geheel anders kunt gaan ervaren. En dat je de nieuwe film als levensecht gaat zien en voelen. Vooral dat voelen, dat echte voelen is zo mooi. En dat is wat nodig is om te herstellen.
Daarna heb ik de bevalling van ons oudste kindje over kunnen doen. Weer door middel van de gerichte vragen van Petra, maar vooral mijn eigen innerlijke stem laten spreken. Ik had momenten dat het wat vastliep. Het liep vast in mijn verbeelding bij de daadwerkelijke geboorte. "Wat is er nodig, zodat je kindje ter wereld komt?” was dan zo’n vraag. En daar kwam langzaam het antwoord op en zo heb ik alles totaal anders kunnen ervaren. Deze "nieuwe film” was prachtig. En hoe bijzonder dat dit traject zoveel kan brengen. En hoe bijzonder dat wij dit allemaal kunnen. Een nieuwe ervaring voelen en beleven. Een ervaring die je leven voorgoed verandert. Verandering in positieve zin. Wat heb ik veel wijsheden gehoord en gevoeld, mijn eigen wijsheden. De bevalling van ons tweede kindje was nog maar kort geleden. En deze tweede bevalling hoefde ik in het traject niet te behandelen voelde ik. Er zat ergens anders een "angel”. En dat zat in mijn eigen geboorte en de geboorte van ons eerste kindje. Het kan zoveel anders, er is zoveel te behalen met dit traject. En daarna ontstond (nog steeds met vallen en opstaan) een relaxtere houding richting onze kinderen, mijzelf en mijn partner. Nog steeds onder goede begeleiding van Petra. Ze was er altijd voor mij en wat voelde dat fijn. Net de juiste woorden, net het goede moment waarop ze vroeg hoe het ging. Het klopte en ik kan nu zeggen dat de "mist” over mijn intuïtie en innerlijk weten aan het opdoen is. Maar we blijven altijd leren. Dat is het leven. Maar we kunnen vele pijn (trauma) weghalen met dit traject, zodat we ook echt durven en kunnen gaan leven. Leven vanuit ons hart. Wat een groot geschenk voor onszelf en voor onze kinderen. We voelen alles zo goed aan als moeder. En denken vaak dat het erbij hoort. Maar niet alles valt weg onder "ontzwangeren” of de welbekende "het zijn de hormonen”. Het kan zoveel anders en gelukkig was ik er vroeg bij dit keer.
Mijn dank is groot. En dankbaarheid is het grootste goed.
Bedankt Petra.